يكشنبه, ۲۲ آذر ۱۳۹۴، ۰۸:۳۹ ب.ظ
دلم میخواد یه اتفاق خیلی بزرگ تو زندگیم بیفته!
فاصله بین دو دستش که از هم باز شده رو وجب می کنم و میگم: فک نمیکنی
اگه این اتفاق بیفته با این وزن و ابعادی که داره تموم زندگیت رو له و لورده می
کنه!
دستاشو میندازه پایین و زل می زنه به زمین؛ انگار که من مسبب نیفتادن این اتفاقم...
دستشو میگیرم تو دستم انگشتمو میکشم کف دستش و میگم:اتفاق خوب یه
پازله که تیکه هاش تو دست های خودته فقط کافیه که درست کنار هم بچینیشون!
سرشو میاره بالا!
دنبال زمان و مکان خاصی نباش.
- یه جمله ساده و کوتاه "خیلی وقته منتظرید؟" تو ایستگاه اتوبوس و
جرقه زدن یه دوستی
- شنیدن اسمت از یه صدای آشنا میون همهمه ی آدما
- یه راننده تاکسی که حتی
نداشتن پول خرد مسافرا هم نمیتونه خنده رو از لباش محو کنه
- افتادن شماره یه دوست روی گوشیت که
خیلی وقته ازش خبری نداری تو یه روز شلوغ کاری و ...
همه این تیکه ها رو
بذار کنار هم!
اندازه یه اتفاق رو با قلبت بسنج.
هر وقت تونستی صدای قلب آدما رو بشنوی بدون که یه "اتفاق" در حال
افتادنه پازلت رو تکمیل کن و بهترین اتفاق زندگیت رو قاب بگیر!
نگاهش کردم چشماش میخندید.
-
۱
۰
- ۹۴/۰۹/۲۲
شنیدنش لذت بیشتری داد به این متن.